یاس کبود

با سلام و تبریک دهه کرامت خدمت همه دوستان،امیدوارم که بهترین ها توی این ایام پرقدر نصیب تک تک شما عزیزان بشه?

امروز میخوام درمورد یکی از رذایل اخلاقی که به وفور بین خانما هم دیده میشه مطلبی بذارم، امیدوارم که بپسندین.

اون رذیله “حسادت” هست.حسادت یا همون حس بدخواهی و آرزوی زوال نعمت دیگران را داشتن، صفتی نکوهیده که ناهنجاری های اخلاقی زیادی را به دنبال دارد. ریشه بسیاری از غیبت ها، تهمت ها و هتک حرمت ها در همین حسادت نهفته است. حسادت سبب می شود که آدمی فضایل و خوبی های دیگران را انکار کند و همیشه در جست وجوی عیب هایشان باشد.

در احادیث اسلامی، از حسادت به عنوان یکی از ریشه های کفر نام برده شده است.

امام صادق علیه السلام می فرماید: «ریشه های کفر سه چیز است: حرص، تکبر و حسد.»

حسود، بیچاره ای است که ایام عمر را در تافتن دل از آه و تأسف و حسرت و برافروختن شعله دشمنی می گذراند و پیوسته هر چه نکبت و بدبختی است، برای دیگران تمنا می کند.

شخص حسود زمانی را نیز با نشر دروغ های پی درپی و دامنه دار، پرده از روحیات خویش برمی دارد و اگر به این وسیله هوس مسمومش اشباع نشد و گردش روزگار را در جهت مخالف خواسته های خود مشاهده کرد، ممکن است حتی به حریم دیگران، تجاوز و حقوق زیادی را پای مال کند.

پس سعی کنیم ان شاءالله تا جایی که میتونیم از این صفت دوری کنیم که آفاتش دامنگیر ما نشه.